Zniechęcenie. Nadzieja. Zniechęcenie. Nadzieja. Tak wygląda okres między jednym, a drugim matchem. Przez długi czas nic nie pisałam, bo nie można żyć tylko marzeniami, trzeba robić coś żeby się spełniały, ale w tym samym czasie też trzeba normalnie żyć, a jak się już 14 lat nie ma, to też wypada pracować. Tak więc jest sierpień, moim marzeniem było od 2 miesięcy być w USA, a zamiast tego jestem w moim ukochanym Bornem i opiekuję się dwójką przeuroczych dziewczynek. Czy jestem z tego zadowolona? Z jednej strony nie, to nie był mój idealny plan. Z drugiej strony w życiu nie ma przypadków i to, że pierwszy i drugi match nie wyszły na pewno wiedzie ku dobremu, a czym dłużej tu jestem tym bardziej będę wdzięczna, ze mogłam zobaczyć Stany.

Tymczasem na moim profilu była trzecia rodzina, jednakze szybko zeszli.
A od wczorajszej nocy jest czwarta, z którą właśnie dziś umówiłam się na skype - 19 godzina czasu polskiego. Dwójka adwokatów, polka i amerykanin, a do tego urocza 2latka; mieszkają w NY, ale chcą się przeprowadzić.


Jestem nastawiona bardziej sceptycznie niż pozytywnie, nie ze względu na rodzinę, bo ta wydaje się idealna, ale ze względu na fakt, że już miałam 2 nieudane matche, ktore miałam nadzieje, że będą tymi perfect, a czas nieubłagalnie leci. Trzymajcie więc kciuki, proszę!


Pogodnego sierpniowego dnia! I korzystajcie ze słonka, bo raz dwa może zniknąć : - )